Afgelopen week werd ik gebeld door iemand met de vraag of hij mijn gegevens kon doorspelen naar een vrouwelijke kennis van hem, een recent slachtoffer van verkrachting. In toenemende mate word ik benaderd door zorgprofessionals en leken met dezelfde vraag.

De personen in kwestie blijken telkens vrouwen die slachtoffer zijn geweest van seksueel misbruik. Wat het zo bijzonder maakt is dat dit soort verzoeken de ontbrekende factor binnen het huidige aanbod van reguliere hulp voor deze doelgroep, blootlegt.

De vrouwen waren allemaal goed geïnformeerd, hadden al de juiste wegen bewandeld, of waren er mee bezig: huisarts, POH, CSG, Slachtofferhulp, Veilig Thuis, politie, advocaat, psycholoog, traumatherapie enz. 

Wat willen ze dan nog meer, zou je denken.

Allemaal gaven ze aan één ding te missen bij alle hulpinstanties: een bepaalde vorm van menselijkheid. Volgens hen wordt je door alle genoemde instanties zeer goed geïnformeerd en ondersteund met betrekking tot zaken zoals jouw opties, rechten, procedures, behandeling, enz. Je krijgt heel veel praktische informatie maar weinig troost; want daar zijn al deze organisaties en dienstverleners niet voor.

Naast de behoefte aan praktische handvatten is er na een traumatische gebeurtenis ook veel behoefte aan troost. De ontbrekende factor, waar deze vrouwen behoefte aan hebben is een plek en een persoon met genoeg tijd en de juiste benadering, bij wie ze veilig ‘even helemaal uit elkaar kunnen vallen’. Ze zijn op zoek naar iemand in wiens aanwezigheid ze uiting kunnen geven aan de intense gevoelens van pijn, rouw, woede en verslagenheid. En ja, het helpt ze enorm om te weten dat ik ervaringskennis heb.

Ze willen de ruimte om vrijuit te flippen, schreeuwen, wenen, vloeken en schelden maar ook de ruimte om liefdevol en uitgebreid getroost te worden.

Deze vrouwen hebben niet genoeg aan cognitiefgerichte interventies, stappenplannen, goed bedoelde adviezen en wachtlijsten. 

Ze willen slechts een veilig kader, inclusief betrouwbaar persoon zodat ze op krachtige, kwetsbare wijze uiting kunnen geven aan hun diepste emoties over datgeen wat hen is overkomen.



Ook dit, is knuffetherapie.