Is het net zoiets als haptonomie?

Nee, het is volstrekt anders. Bij haptonomie, net als bij de meeste vormen van lichaamswerk, is er sprake van eenrichtingsverkeer: de actie/aanraking komt alleen van een kant; de therapeut. De therapeut is de doener en de cliënt is de ontvanger. De dienst heeft een richting: naar de cliënt.

Bij knuffeltherapie is de dienst ook voor de cliënt; en daar houdt zo’n beetje de inhoudelijke overeenkomsten op.

Bij vormen van lichaamswerk waarbij de therapeut diens cliënt aanraakt; zoals fysiotherapie, massage, haptonomie enz. is de therapeut de enige initiatiefnemer en bepaler van wat er gebeurt en als het ware, de enige “doener”. De therapeut raakt de cliënt aan en voert oefeningen uit met het lijf van de cliënt. Oefeningen waarvan de therapeut vanuit diens deskundigheid bepaalt en voorschrijft dat het goed of passend is voor de situatie van de cliënt. De cliënt raakt nooit zomaar de therapeut aan.

Bij knuffeltherapie zijn zowel cliënt als therapeut actieve deelnemers van het proces; ten bate van de cliënt. Je raakt aan en je wordt aangeraakt. De soorten aanrakingen en waar ze op het lichaam (van beiden) plaatsvinden zijn cliënt-gestuurd maar samen overeengekomen; dat wil zeggen, op verzoek van de cliënt maar met het goedvinden en binnen de grenzen van wat de therapeut bereid is om te doen/geven vanuit diens authentieke JA.

“Noticing that you are noticing, is more important than what you are noticing”.

Knuffeltherapie moedigt de cliënt aan om echt te leren luisteren naar je lijf en vanuit de behoefte van jouw lijf contact te maken.

Het klinkt vrij eenvoudig maar vaak is dit de grootste uitdaging voor de cliënt: het kunnen identificeren van de soort aanraking waar jouw lijf naar hunkert en vervolgens er om vragen. Tegelijkertijd is het ook een uitdaging om nee te kunnen ontvangen (wanneer de gewenste aanraking niet strookt met wat de therapeut bereid is om te geven/doen) en om samen met de therapeut alternatieven te vinden bestaande uit wat de cliënt wenst te ontvangen én wat de therapeut met het volle hart bereid is te geven.

Deze manier van werken vraagt van beide deelnemers een grote mate van kwetsbaarheid, zelfkennis, duidelijkheid, moed en uiterste eerlijkheid. Als therapeut ben je- met je authentieke NEE of JA, een voorbeeld voor jouw cliënt. Je laat hem/haar weten dat je de volledige verantwoordelijkheid draagt voor je eigen grenzen en dat de ander voor jou niet hoeft te zorgen. Door een rolmodel te zijn in het bewaken van de eigen grenzen, nodig en inspireer je de cliënt om ook diens verantwoordelijkheid te nemen in het aangeven van wat wel of niet gewenst is.